W The Last of Us Part II Remastered walka Abby z wojowniczką Serafitów, podczas której Yara i Lev pomagają jej uciec, to jedna z najbardziej intensywnych i zapadających w pamięć scen w kampanii Abby. Choć Yara i Lev nie walczą bezpośrednio z Abby, to scena bywa nazywana skrótowo „Yara i Lev vs Abby”, ponieważ to ich wątek prowadzi do tego dramatycznego starcia.
Poniżej znajdziesz pełny opis tej sekwencji, w tym walki z topornicą Serafitów (mini-boss), która jest jednym z największych momentów grozy w tej części gry.
Oczywiście! Oto kompletnie przepisany i rozszerzony opis sceny z Abby, Yarą i Levem w „The Last of Us Part II Remastered”, ze szczególnym uwzględnieniem długiej analizy walki z wojowniczką Serafitów oraz bardzo rozbudowanej kulminacji.
Spis treści
Lokalizacja:
- Rozdział: Seattle – Dzień 1, Abby
- Etap: Las i zrujnowany budynek Serafitów
- Moment: Uratowanie Abby z egzekucji i dramatyczna walka o przetrwanie
Fabuła tego momentu
Abby, podczas samotnej wędrówki przez las w poszukiwaniu informacji, wpada w zasadzkę tajemniczej grupy religijnych fanatyków – Serafitów, zwanych też Bliznami (Scars). Zostaje powieszona na szubienicy, przygotowana na rytualną egzekucję. W ostatniej chwili jej życie zostaje ocalone przez młodą dziewczynę, Yarę, która brutalnie łamie linę.
W tym samym momencie z lasu wybiegają Zarażeni. Powstaje chaos. Abby, wycieńczona i osłabiona, ucieka razem z Yarą do wnętrza starego, rozpadającego się budynku. Tam spotykają Leva, młodszego brata dziewczyny, który dołącza do ucieczki. Trójka nieznajomych zmuszona jest działać razem, mimo głębokiej wzajemnej nieufności.
Walka z topornicą – mini-boss
Przeciwnik:
Wysoka, brutalna wojowniczka Serafitów uzbrojona w ciężki, dwuręczny topór rzeźniczy. To jedna z najbardziej brutalnych postaci w całej grze – fanatyczna, milcząca i skoncentrowana wyłącznie na egzekucji rytualnej przemocy.
Styl walki:
To starcie stanowi unikalny moment gameplayowy, ponieważ:
- Odbywa się bez użycia broni palnej – walka jest wyłącznie wręcz.
- Arena jest mała, ciasna i ciemna, co znacząco ogranicza pole widzenia.
- Przeciwniczka jest wytrzymała, zadaje ogromne obrażenia – dwa ciosy wystarczą, by zabić Abby.
- Nie ma opcji ucieczki ani przerwania walki – jest to scena obowiązkowa.
Taktyka i porady:
Trzymaj nerwy na wodzy – to walka na refleks: Topornica wykonuje wolne, lecz szerokie i silne zamachy. Najważniejsze jest unikanie (przyciskiem ◯) w odpowiednim momencie, tuż przed uderzeniem. Zbyt wczesny unik pozwala jej skorygować atak.
Zwracaj uwagę na dźwięki i animacje: Jej ataki poprzedzane są charakterystycznym okrzykiem lub ciężkim krokiem. Każde poderwanie topora daje ci sekundę na reakcję. Nie patrz tylko na ciało – patrz na barki i biodra, które zdradzają kierunek ataku.
Kontratakuj z wyczuciem: Po skutecznym uniknięciu ataku Abby może wyprowadzić kontratak – kombinację ciosów pięściami. Warto wykonać tylko 2-3 szybkie uderzenia, a potem się cofnąć – przeciwniczka szybko odpowiada.
Uważaj na ściany: Walka odbywa się w ciasnych pomieszczeniach z gruzem, przez co łatwo utknąć. Staraj się zachować kontrolę nad pozycjonowaniem, nie daj się zagnać do kąta.
Zmieniaj kierunki uniku: Uniki do przodu lub na bok sprawdzają się lepiej niż cofanie się – Abby zyskuje wówczas moment, by wejść pod ramiona przeciwniczki i zadać kilka szybkich ciosów.
Nie spamuj ciosów: Gra „karze” agresywną grę – przeciwniczka potrafi chwycić Abby i brutalnie rzucić ją o ścianę, jeśli zbytnio się zbliżysz lub będziesz zbyt nachalny w ataku.
Obserwuj stan zdrowia Abby: Brak HUD-u w tej sekwencji wymusza czytanie stanu postaci z animacji i oddechu – jeśli Abby zaczyna kuleć lub mocno dyszy, jesteś na skraju śmierci.
Wskazówka: To jedna z niewielu walk, gdzie Naughty Dog stosuje quasi-soulsowy rytm starcia – uczysz się przeciwnika przez obserwację, potem reagujesz z wyczuciem. Jest to moment testujący zdolności gracza w sposób bardzo odmienny od pozostałej części gry.
Kulminacja
Po zwycięstwie nad wojowniczką Serafitów, Abby stoi przez chwilę bez ruchu nad jej ciałem. Dyszy, oblepiona krwią – nie tylko własną, ale i przeciwniczki. W tle słychać przerażający jęk Zarażonych i odległe odgłosy burzy. Yara i Lev patrzą na nią z dystansu – nie wiedzą jeszcze, kim ona tak naprawdę jest. To jednak moment, w którym trójka postaci – zupełnie różnych, z wrogich frakcji – zostaje zmuszona do współpracy i wzajemnego zaufania.
W tej chwili zaczyna się powolna przemiana Abby. Do tej pory była bezkompromisową wojowniczką WLF – lojalną, brutalną, ukierunkowaną na zemstę. Spotkanie z Yarą i Levem zmienia jej perspektywę – pokazuje, że nawet pośród fanatyków są niewinni ludzie, a przemoc nie jest rozwiązaniem wszystkiego.
Scena kontynuuje się momentem, w którym Abby pomaga rannej Yarze – jej ramię zostało brutalnie zmiażdżone przez jednego z Serafitów. Abby opiekuje się nią, opatruje ranę, podtrzymuje, mimo że dziewczyna jeszcze niedawno reprezentowała wrogą religijną sektę. To działanie motywowane jest nie rozkazem, ale współczuciem. Abby zaczyna podejmować własne decyzje – sprzeczne z rozkazami WLF.
Lev, który wcześniej był milczący i nieufny, zaczyna otwierać się na Abby – nie słowami, lecz gestami. Podaje jej broń, osłania ją w dalszej ucieczce. Ich więź jeszcze nie istnieje w pełni, ale rodzi się fundament – empatia i współodpowiedzialność.
Co istotne, ta sekwencja nie tylko odwraca perspektywę gracza (Abby jako „ta dobra”), ale rozpoczyna jeden z najważniejszych wątków emocjonalnych całej gry: podróż Abby z Levem, przypominającą relację Joela i Ellie, lecz z zupełnie innym dynamizmem. Ich wspólna droga będzie pełna wyzwań, ale już w tej scenie widzimy jej zalążek.
Podsumowanie
Sekwencja „Yara i Lev ratują Abby” to niezwykle ważny moment fabularny i gameplayowy w „The Last of Us Part II Remastered”. Walka z topornicą to brutalny i wymagający pojedynek wręcz, który wymaga precyzji, refleksu i uważnej obserwacji przeciwnika. Natomiast kulminacja tej sceny to punkt zwrotny dla Abby – symboliczny początek jej odkupienia i moralnej przemiany. Dzięki tej sekwencji gracz zaczyna rozumieć, że świat „The Last of Us” nie dzieli się na dobrych i złych – są tylko ludzie próbujący przetrwać.
Aktywność komentująych