Europa Universalis 5 od pierwszych minut potrafi rozgrzać mózg do czerwoności. Nawet weterani serii potykają się o niektóre mechaniki, a jedną z tych, które najczęściej wywołują konsternację, są Unie Personalne. Niby kojarzymy je z poprzednich części, ale EU5 zrobiło to po swojemu i wymaga chwili, żeby ogarnąć, co tu się właściwie dzieje. Poniżej wyjaśnię, jak działa cały system, skąd biorą się Unie i co możesz z nimi zrobić, jeśli nagle wpadniesz w taką relację.

Co to w ogóle są Unie Personalne w EU5?

Najprościej mówiąc – to efekt powiązań dynastycznych. Dwóch władców się hajta, pojawia się wspólny dziedzic i nagle ten maluch ma szansę przejąć władzę nad obiema koronami. Mimo że brzmi to jak prosty przepis na zjednoczenie państw, w EU5 wygląda to trochę inaczej. Nie powstaje jedno superpaństwo, tylko właśnie Unia Personalna, gdzie każdy kraj nadal istnieje osobno, ale łączy je jeden władca.

Na początku taka unia działa jak obronny pakt – partnerzy wspierają się w razie ataku. Z czasem jednak, jeśli wprowadzisz odpowiednie polityki centralizujące, oba kraje zaczynają działać coraz mocniej „jak jedno ciało”. To ważne: Unia to nie to samo co wasal, bo oba państwa zachowują niezależność.

Jak sprawdzić, czy istnieją Unie?

Wszystko znajdziesz na ekranie dyplomacji (skrót F5). Trzeba wejść w zakładkę Relacje, a potem w Organizacje. W dolnej części zobaczysz listę organizacji międzynarodowych, w tym ewentualne Unie. Twoją znajdziesz szybciej, jeśli spojrzysz obok fioletowego znaczka z globem w wieńcu.

Unia będzie mieć nazwę łączoną, na przykład „Franc-Comtois-Artois Union”. Po kliknięciu otworzysz okno Unii, które warto przypiąć gwiazdką, jeśli planujesz coś przy nim dłubać.

Poziomy integracji Unii – jak to działa?

W oknie Unii na zakładce podsumowania zobaczysz poziom integracji. Na początku wynosi on zero i startuje dopiero, gdy zaczniesz uchwalać polityki centralizujące. Każde państwo, które brało udział w głosowaniu nad danym prawem, dostaje punkt takiej integracji.

Jeżeli doprowadzisz do uchwalenia ostatniej polityki centralizującej, wtedy wszystkie państwa o takim samym poziomie jak Unia zostaną automatycznie wchłonięte przez lidera Unii. Innymi słowy – pełna unifikacja. Kraje, które dołączyły później, muszą najpierw nadrobić poziomy przez Parlament.

Jak stać się Senior Partnerem (i dlaczego ma to znaczenie)?

Gdy Unia istnieje już co najmniej pięć lat, możesz spróbować uruchomić Fundament Unii. To specjalne prawo w oknie Unii. Po kilku miesiącach głosowania okaże się, kto zostanie Senior Partnerem.

Od tego momentu senior będzie oznaczony na żółto, a juniorzy na niebiesko. Otworzy się też nowa zakładka Parlamentu Unii – tam dzieje się cała polityczna zabawa. Oba państwa dostają też nowe Casus Belli związane z Unią, więc pojawiają się dodatkowe możliwości działań dyplomatycznych i militarnych.

Polityki Unii – krok po kroku ku integracji

Gdy seniority jest ustalone, możesz już odpalać Polityki Unii. Każda z nich kosztuje trochę Prestiżu oraz Legitymizacji, a do tego wymaga, aby Unia istniała określony czas. Kolejność jest narzucona, więc trzeba je realizować etapami.

Najważniejsze polityki centralizujące to:

  • Codified Inheritance
  • Economy of the Union
  • Diplomatic Liberties
  • Legislature of the Union
  • Question of Unification

Każda z nich popycha Unię do większej spójności – wspólne dziedziczenie, jedna kasa, lepiej skoordynowana dyplomacja, a na końcu decyzja o pełnym zjednoczeniu.

Ostatnia polityka, czyli Question of Unification, jest dostępna dopiero po 50 latach istnienia Unii. To końcowy etap, po którym możesz już myśleć o ostatecznym połączeniu krajów w jeden organizm polityczny.

Był to artykuł z serii: Europa Universalis 5
Spis treści